ALIŞMAK SEVMEKTİR OYSA
Yüzme havuzlu, yeşillikler içinde püfür püfür, lüks bir siteye taşınma fikri, yazın bu en yapış kokuş günlerinde, doksan iki derece sıcağın altında herkes için cazip ve de üzerine atlanası gibi görülebilir elbette.
Lakin, karşı dairenin kapısı daha açılmadan yüzüme kapanacaksa, asansöre bindiğimde o soğuk sessizlik ve yere bakma seremonisi yaşanacaksa, selamsız-sabahsız, komşusuz geçecekse günler, geceler; İstemem… İsteyene de hiç mani olmam.
Ben alışmışım parkımızda oynayan bebelerin saçını okşamaya. Alışmışım ergen sıpaların elimdeki poşetleri kapmasına. Alışmışım balkonunda çayını yudumlayan Artin Amca’nın halini hatırını sormaya.
Yüzüm asıksa Halime Teyze sormalı “neyin var kızım” diye. Rengim solgunsa merak etmeli Melahat Abla; yorgun muyum, hasta mıyım? Anneme selam göndermeli Hatice Teyze sıcacık gülümsemesiyle.
Askere birlikte uğurlamalıyız Basketçisini Muzimle. Ya da Liselim için birlikte beklemeliyiz sınav kapılarında Serpil ile. Birbirimize sarılıp ağlamalıyız hüzün, sevinç, gurur ve anne gözyaşlarıyla.
Komşunun kavurduğu helvanın kokusu sarmalı mutfağımı mis gibi. Elimde tabakla çıkmalıyım üst kata ve sevgiyle paylaşmalıyım böreğimi, yüreğimi.
Çalabilmeliyim karşı kapıyı en olmadık zamanda... Belki bir gece vakti, belki bir sabah seheri.
Ben alışmışım hasta olunca bir tas sıcak çorbanın kapımda bitivermesine. Alışmışım gözlerimdeki aydınlığın tanıdık yüzlerde, bildik gülümsemeler görmesine.
Yapamam. Alın… İsteyene verin; havuzu, siteyi. Ben alışmışım mahalleme, insanlarıma. Kopamam… Bırakamam. Ne bakkal Mustafa Amca'dan, ne dalları göğe uzanan ağacımdan, ne de her sabah pencereme konan kumrulardan ayrılamam.
Siz bırakın beni. İyiyim ben böyle.
Lakin, karşı dairenin kapısı daha açılmadan yüzüme kapanacaksa, asansöre bindiğimde o soğuk sessizlik ve yere bakma seremonisi yaşanacaksa, selamsız-sabahsız, komşusuz geçecekse günler, geceler; İstemem… İsteyene de hiç mani olmam.
Ben alışmışım parkımızda oynayan bebelerin saçını okşamaya. Alışmışım ergen sıpaların elimdeki poşetleri kapmasına. Alışmışım balkonunda çayını yudumlayan Artin Amca’nın halini hatırını sormaya.
Yüzüm asıksa Halime Teyze sormalı “neyin var kızım” diye. Rengim solgunsa merak etmeli Melahat Abla; yorgun muyum, hasta mıyım? Anneme selam göndermeli Hatice Teyze sıcacık gülümsemesiyle.
Askere birlikte uğurlamalıyız Basketçisini Muzimle. Ya da Liselim için birlikte beklemeliyiz sınav kapılarında Serpil ile. Birbirimize sarılıp ağlamalıyız hüzün, sevinç, gurur ve anne gözyaşlarıyla.
Komşunun kavurduğu helvanın kokusu sarmalı mutfağımı mis gibi. Elimde tabakla çıkmalıyım üst kata ve sevgiyle paylaşmalıyım böreğimi, yüreğimi.
Çalabilmeliyim karşı kapıyı en olmadık zamanda... Belki bir gece vakti, belki bir sabah seheri.
Ben alışmışım hasta olunca bir tas sıcak çorbanın kapımda bitivermesine. Alışmışım gözlerimdeki aydınlığın tanıdık yüzlerde, bildik gülümsemeler görmesine.
Yapamam. Alın… İsteyene verin; havuzu, siteyi. Ben alışmışım mahalleme, insanlarıma. Kopamam… Bırakamam. Ne bakkal Mustafa Amca'dan, ne dalları göğe uzanan ağacımdan, ne de her sabah pencereme konan kumrulardan ayrılamam.
Siz bırakın beni. İyiyim ben böyle.
Bu yazı Öykü Atölyemizin yeni kelime oyunu için kaleme alınmıştır. Fotoğraf mı? O da annesine küsmüş, damda yatmaya giden minik afacanın kaçış görüntüsüdür.
Yorumlar
Hem sahiden var mi boyle bir mahalle? Kaldi mi boyle komsular?
işte benim 28 daireli apartmanımda yaşadığım komşuluğun totali bu. nasıl beğendin mi?
alışmak sevmekten daha zor geliyor aman be şeker oğlan. :)
Ben de sitede oturuyorum ama bizim site gerçekten mütevazi insanların, dostluğa önem verenlerin, arayıp soranların, biraz daha fazla olduğu bir site, ben çalıştığım halde beni merak edip sorup arayanlar oluyor, gidip gelmeler günler, kuran meclisleri kuruluyor, hayır kuruluşları için kermesler düzenleniyor site içerisinde bizim gönüllü hanımlar harıl harıl çalışıyorlar, her kes için böyle demek mümkün değil tabii gönlünü açabilenler, sevgilerini paylaşabilenler pek ala yapabilirler bunu,
Bence suçu sitelere atmamak lazım, bazı insanlar lüks sitelere taşınınca burunları büyüyor, ne oldum delisi oluyorlar, sanki sitelerde kimseyle konuşulmaz selam verilmez diye bir kaideyi yerine getirmek zorunda olduklarını hissediyorlar, yan komşum evine yeni taşındığında 7. katta aynı asansöre binmek için kapıyı açtım gülümseyerek onun da binmesini bekledim, kadın ne yaptı arkasını dönüp -0- da bulunan diğer asansörün düğmesine bastı ona binmeyi tercih etti, oysa binseydi, -hoşgeldiniz deyip tanışacaktık dimi ama.
hele bri ve ben,kördüğüm:D)
yani mekanları yaşanılır kılan insanlar der,öperim
Sevgili Işıl'ın Annesi, merhaba. Komşuluk çok önemli gerçekten. Deşmek istemezdim yahu.:) Sevgiyle...
Ayşem Şulem, valla var. Hem de bir çok yerde. Hani tam mahalle dizisi kıvamında.:) Umarım ve inşallah, alıştığımız, alışmak zorunda olduklarımız, hep sevdiğimiz şeyler olsun.
Beyhanım, yok beğenmedim. İnsan arıyor konu komşu muhabbetini. En azından biraz sohbet etmek istiyor yere/başka tarafa bakmak yerine. Bir kış günü, çantasına iki kazak atıp damda yatmaya gider oğlaaan.:)
Pandoram, var aslında her yerdeler de. Herkese denk gelmiyor be canım. Boşa mı demişler ev alma komşu al diye.:)
Umarcım, hakikaten tek tek yıkıyorlar, yerine birbirinden habersiz yaşanacak beton yığınları koymak için. Gittim ben bu mahalleden yıllar evvel. Aynen öyle bir siteye işte. Lüküs ve soğuk ve bomboş. O geldi aklıma, yazdım.
Gülücüküm, sen de şanslı olanlardansın o halde. Yine de o arkadaş binseydi asansöre, tanışıp kaynaşsaydınız, bir komşu belki gelecek için bir dost edinseydi fena mı olurdu. Kendi kaybetmiş...
Emrem, süper bir kadro kurmuşsun. inşallah canım ya. İnşallah. Ben de seni çok seviyorum biliyorsun.
Bendenizim, haklısın önemli olan insan gerçekten. Düşünsene bizim hepimizin aynı sitede olduğunu. Oy düşünmesi bile yüzümü gülümsetti. Bri cadısını da benim için öp emi?:)
Ama biliyormusun ben bu gelenegimizi Almanlara da asiladim. Almanlar genellikle biraz daha soguk yapililar, ama olsun ben dokuz yildir yilmadan, bikmadan yaptigim böreklerden, pogacalardan, tatlilardan hep komsularima götürdüm ve yavas yavas onlarida alistirdim. Simdi kendileride paylasmayi ögrendiler.
Komsu iliskileri biraz da insanin kendinden kaynaklaniyor.
Hep sevgiyle kalin. Öptüm
Bu yazın da damardan olmuş,ben de böyle mahalleleri çok severim ama fazla kalmadı artık.
Hayırlı ramazanlar,öptüüüüm.
Meleğim, canım benim, gördüm canım. Henüz hazırlayamadım, sırada bekleyen bir sobe daha var, hemen ardından geliyor bitanem. Yoğunluk var biraz. Sırayla görevlerimi yerine getiriciiim efenim. Ben de öptüm çok. Sana da hayırlı Ramazanlar kuşum.:)
insanlar bir günaydın bir iyi akşamlar demeye korkuyor bırak hal hatır sormayı ....kimbilir belkim bizede güler birgün komşuluk..
Dilek
Ben de sevmem yenilikleri, taksi durağındaki şöför, bakkal amca tanıdık olsun isterim. Köşedeki simitçi servis geliyo koş diye bağırsın... Ama eskiler yitiverince bir bir diyorum keşke yeniyi de alsaymışım yaşantıma.
insan sevgisi bulmuşsun ne güzel, malesef soğukluk aldı başını gidiyor.
sağlıkla otur sevdiğin yerde, sevdiğin insanlaral..
ben o şanslı insanlardanım çok şükür,mahallede yaşıyorum ve komşuluk henüz bitmedi,görünmediğim zaman kapımı çalan nerelerdesin diyen,hasta olduğumda evimi toplayan çocuklarıma yemek hazırlayan,başım şıkıştığında işlerimi yetiştiremediğimde ani gelen misafirlere karşın her daim yardım etmeye hazır komşular var çok şükür on altı yıldır aynı mahlledeyim çok da memnunum ..
Çok güzel yazmışsın canım. Öptüm.
ev alma komşu al.
İnsanın heranında yanında birilerinin olması komşuluk bu
Hasretim ben de bir gülen yüze.
Sen sakın kımıldama mahallenden,
Komşularına da benden selam söyle.
(Farkında mısın bilmem, bu aralar pek bi kafiye teyze oldum ben)
Sevgiyle kal.
Hayatım, inşallah yenilerini de bulursun. İnsanın karşısına ne zaman ne çıkar bilinmez ki.:)
Cemilem, sahiden de kötüymüş be. İnşallah bir gün komşu neyin oluruz da, merhaba, günaydın, iyi akşamlar ne istersen söylerim sana.:)
Elçinim, sen benim canımsın. Küser miyim hiç ben sana. Bizim küçük efe mi küsüyormuş annesine?:)
Sevgili Sufi, ne kadar güzelsin. Sağol. Senin yazılarını okumak her zaman büyük keyif. Göremediklerimizi gösteren bir başka göz gibi. İyi ki yazmışsın. Sevgiyle...:)
Boncukçum, hele eskiler dursun az daha. Eğer bir gün giderse, buluruz yenisini be.:)
Ferhanım, gelseneeee. Komşuluk yaparız. Senin o nefis yemeklerini de tadarım valla. Ne güzel olur.:)
Caponum, havuzlu ev değil de, yağmur yağıyordu, havuza götürmedim diye. Yaklaştın yani.:)yiyim ben böyle be gülüm. Sağol desteğin için. Öperim.:)
Mukom, yeri geliyor, akrabadan bile yakın ve yardımcı oluyorlar insana. Komşuluk çok önemli. Ne kadar güzel. Çok şanslısın gülüm.:)
Muhabbetim, mecbur kalmamayı diliyorum. İnsanın istemediği şeylere alışması zor be gülüm. Sağol. Ben de seni öperim kocaman.:)
Kakaolum, tatlı anne... iyi misin bakalım? Evet, Allah hep iyi günde yanımızda olmalarını nasip etsin. Lakin her şey bizim için işte.:)
Tatlım cadım, bak sen yakında şiir kitabı çıkarırsın demedi deme.:) Ama sahiden güzel kafiye yapıyorsun he.:)
Yıldızım, güzel yüreklim. Ya kadro sahiden süper. Ne dersin, belki bir gün, bir yerde. Hayat sürprizlerle dolu. Hakikaten güzel mahalle olurdu be. Şu mahalle dizilerindekinden bile sıcak ve güzel.:)
İncegülüm.
Çoook çok eskilerde kaldı benim için bu güzel yaşam, iyiki de yaşamışım dediğim geçmiş, yoksa çekilirmiydi bu üstüme üstüme yıkılan siteler.
Asansörde selam, ambulas kapıya gelince geçmiş olsun.
Çok güzel anlatmişsın.
Sevgilerle...
Dilerim sağlıklı ve istediğin gibi bir yaşamın olsun. O huzurlu evin ve içindekilerle birlikte.
Tabi çoğalarak
Sevgiler
adeta yüreğimi okumuşsun..Bende merak ediyorum..22 katlı bir bina nasıl yazlık olur diye..Ama zahir aklım kısa anlayamıyorum nedense..Saçımda pek uzun sayılmaz ama..
Ama alışıyorum...
Sevgiyle kal..
TüTü
Yoktum epeydir, ne çok şey birikmiş bloğunda. Zaten bir sen bir Ebru(Deniz-Derya, özeniyorum valla size...:)
Sevgilerimle...
Lalegülüm, 22 katlık yazlığı sen kısa saçınla anlayamadıysan, ben hiç anlayamam ki. Zira, benim saçlar uzun be gülüm.:)
Tütüm, umarım tadını, zevkini çıkarır, çoook mutlu olursun. Hak ettiğin her şeye bu yeni evde sahip olursun canım benim. Yahu ne güzel valla. Bir gün çay içmeye gelsek ya sana. Sevgiyle..:)
Gevezem, dediğin gibi insanlar da yok mu etrafta. Ohooo çok be arkadaşım. İnşallah sen hep iyileriyle karşılaşırsın. Demek bize gıpta ediyorsun. Çalışkan hatunlarız biz. Tabiii öyle film neyin seyrederken yazılmıyor dimi?:)) Sevgiyle...
Artık herkes lüks peşinde, oysa lüks satın alınabilir ama o köhne evinizde, mahallenizde yaşanan anılar satın alınamaz.
Çok güzel bir yazı olmuş,Sevgilerle.