ŞİMDİ REKLAMLAR

Kosla reklamlarında, kıkırdayarak milletin üzerine çay, kahve döken, koca sesli hatuna sinir oluyorum. “Gitti güzelim t-shirt, daha da yeni aldıydım” şeklinde, eblehçe bir tepki veren hanımefendi var ya, ona da sinir oluyorum. Çayı alıp, kafasından aşağıya dokmemesine sinir oluyorum. Bir de o Kosla’cı hatunun pişkin pişkin, “ay verin bana, bak nasıl temizliyorum” şeklindeki söylemine sinir oluyorum.

Haydi hepsini geçtim de, sonuçta, “ anaaaa yeni gibi oldu len” diye, hep beraber sevindirik olmalarına sinir oluyorum.

Sillit Benk reklamlarına çıkan hatunun, dolabındaki envai çeşit temizlik maddesine karşılık, evini b.k götürüyor olmasına sinir oluyorum. O, caanım ocağın, spatulayla kazınsa çıkmayacak hale gelene kadar silinmemesine sinir oluyorum.

Hele o banyodaki bataryaların, Pamukkale’deki travertenlere taş çıkartan görüntüsünün, bu hatunu, reklamın yapılacağı güne kadar hiç rahatsız etmemiş olmasına nasıl sinir oluyorum.

Deterjan reklamlarında, full makyaj ve şıkşıkıdım halleriyle temizlik yapan ve de saçının bir teli bile uçuş uçuş olmamış hatunlara sinir oluyorum. Bu hatunların, ev o hale gelene kadar beklemiş olmanın utancıyla, ezik büzük olmaları gerekirken, mutlu mesut sırıtmalarına sinir oluyorum.

En çok ta, bu hatunları, üç tane çanağı, bulaşık makinesine yerleştirdi, elinde bir bezle, iki bale hareketi yaptı diye “aman da benim akıllı, becerikli, yeteneklilik abidesi, müstesna karıcım” şeklinde şapır şupur öpen adamlara sinir oluyorum.

Saçlarını bi kere şampuanlayıp, dünya güzeline dönen hatunlara sinir oluyorum. Saatlerce saç bakımı yaptırıp, sonra yoldura yoldura fön çektirip, kafada alüminyum folyoyla, hilkat garibesi gibi saf saf oturan zavallıcıklara, “ahanda budur, bi şampuan her bi şeyi hallediverir” diye nispet yapmalarına sinir oluyorum.

Bir heves, bu şampuanlardan alıp, eve gelip, kafayı kazıya kazıya yıkayan ve “niye benim saçım da öyle olmadı” diye hayıflananlara da sinir oluyorum. He bir de, sırf saçları parlıyor diye, bütün işini gücünü bırakıp, bu kızların peşine düşen, ya da ağzı açık ayran budalası şeklinde bakış atan o adamlar var ya, onlara acayip sinir oluyorum.

Bir de en fazla, Pepsi Max reklamlarında, kola içenlerle öpüşen hatuna sinir oluyorum. Hayır, her kola içenle öpüşecekse, işi zor. Allah yardımcısı olsun. Kola içen adam, kız bunu öptü diye, mayışıyor, çok pardon yavşıyor ya, ona daha da sinir oluyorum.

Bir de bu koladan içtiğimde, bu hissi yaşama ihtimali bile beni sinir etmeye yetiyor. Bir hatun kişi olarak, almışsın kolanı, selülit olma ihtimalini bile hiçe saymışsın, kalorisini malorisini boş vermişsin, içindeki asidin, midene vereceği zararı önemsememişsin, içiyorsun serin serin. O sırada, iğrenç bir şekilde, bir kadın tarafından öpülüyorsun. İşte bu düşünceye kafası basmayan reklamcılara da sinir oluyorum.

Haydi günlük ben şimdi bu kadar sinirlenmişken, gidip bıııırrrrrr kola içeyim, sahile oturup, Koslacı hatunu bekleyeyim.