KURU SOĞANIN KİTLE PSİKOLOJİSİ ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ


Dün akşam bir yandan soğan doğrayıp bir yandan hayatın anlamını düşünüyordum sayın okuyan. Sanmayın ki gözlerimden oluk oluk akan yaşların tuzu, duygusal bir tat bırakıyordu çatlamış dudaklarımda. Tamamen soğanın itliğinden. Lem bir soğan kişisi bu kadar mı acı olurdu be?.. Yine de iyi mi geldi bu soğansal ağlamaklar? Biraz açıldım mı ne?

Zaten uzunca bir zamandan beri üzerimde bir mallık, bir boşvermişlik, bir bana ne kardeşimcilik, bir ben yaptım olduculuk, bir dünya yansın benim samanlarım sağlam dursunculuk ki sormayın gitsin. Sütaşkıyla yanıp tutuşan, hatta üzerime üzerime uçuşan ineklerin altında kalsam sesim çıkmayacak yahu!..

Bitter Düldül’e vermiş (gönlünü). Düldül Nihale’ye takmış (yüzüğü). Umrum değil inanabiliyor musunuz?

Hiçbir şey yapasım gelmiyor, iki satır yazasım olmuyor. Bilen biliyor artık; “depresyon” kelimesi hermime uğramaz benim. Lakin bu ne menem bir durumdur, bu nasıl bir halet-i ruhiyedir çözebilemedim a dostlar. Çözebilen olursa da takdir ederim, en derin saygılarımı sunar, taltif ederim. Hatta ellerinden öperim.

Tahminimce, yoğun çalışan amele güruhunun, hele ki camış kıvamında pasaklı iki evlat sahibiyse, tıpkı ben deniz gibi, işi gücü bitmez sayın okur. “Akşam evde şööyle uzatıp toynaklarımı bi rahat edeyim, aman da alayım elime sıcak bi drink, uzun kış gecelerinin tadını çıkarayım” ve veya benzeri ulaşılmaz hayaller kurmaksa, bahsi geçen kitlenin olmazsa olmaz fantezisidir.

Koşturmaktan şişmiş ayaklarını, sabahın körü kalkmaktan siyaha çalan göz altlarını, kaldırıp kondurmaktan kasılmış sırtını ancak uyumak için sıcacık yatağına uzandığında dinlendirebilecektir. Yine de “belki” diye umutlanır garip. Ne de olsa umut fakirin suşisidir, “ye Ahman Bey ye”sidir.

Durum böyleyken ve ben bu güruhun en önde giden temsilcilerinden biri iken, nasıl olur da böyle tembelleşebilirim? Nasıl olur da önümde gün gün büyüyen çamaşır yığınına, makineye yerleşmeyi bekleyen kokuşmuş tabaklara, ortalığa atılmış donlara, üzerine nameler yazılabilecek kıvama gelmiş mobilyalara, koltuk minderlerinin altına birikmiş çerez kabuklarına öyle bön bön bakmakla yetinebilirim.

Her defasında başa dönmek nasıl bir şeydir? Bu kısırı döngü hiç mi bitmeyecektir? Her hafta sonu krem şanti dök yala kıvamına getirilen bir ev kısmı, birkaç gün içinde bu hale nasıl gelebilir?

O halde bu telaşın anlamı nedir? Şairin dediği gibi “Yaşamak değil de bu telaşlar öldürecek midir bizi?” Telaştan ölmemek için midir bütün bunlar? “O halde dur artık! Dur da soluklan!..” mı demektedir içimde bir yerler? Bundan mıdır bu el çekiş? Bundan mıdır her şeyi bir kenara itiş?

Peki ya nereye kadardır bu kendini dinleyiş?

Ve lakin, buna rağmen, namütenai, bizatihi, filhakika, bilmukabele… ve bilumum hayret nidaları içinde söylüyorum ki; kitaplığımda sırasını bekleyen, asla vakit bulup okunmaya başlanamayan, başlansa da bir şekilde yarım bırakılan onlarca kitap varken; bir dünya yeni kitap siparişi vermiş olmam da nasıl bir manyak ruh halinin neticesidir, bunu anlayabilene “İlahi Komedya” hediye edecem. Söz!..

Haydin dostlar, şimdilik bana müsaade. Hakikaten sıkı bir akşam temizliği yapmalıyım. Kalın sağlıcakla…

Yorumlar

cenebaz dedi ki…
Fikrişim, kolay gelsin. Zor işin valla. 3 erkek birden. Oyy,oy,oy, neyse ki bende 1 dene eksik:))
suzem dedi ki…
canım ablam...
bir evin tek hanımı olmaktan hakkaten zor...
ama sen pes etme hiç olurmu?neşeli kelebek gibi pır pır kon yüreklere...
öptüm.sevgiler.
kirazzade dedi ki…
Amaaaan boşverin gitsin. Ben de iki haftadır saldım çayıra valla :) Ne ev süpürüyorum ne temizlik yapıyorum. Geçn hafta gezdim, bu hafta yattım ve yemek yaptım. Temizliği de bi ara yaparım işte :)
İncegülüm, gız ben geldim bırak şimdi temizliği, otur bi kahve içek :)
Şaka bir yana hafta içi gündüz işte, gece evde çalış , hafta sonu evde çift kat mesai yapıp çalış, eee sonra acaba neden bunalım halindeyim diye düşün, kızım azmı yaptıklarımız.
Aynen bende senin yaptığın gibi hafta sonu ev ahalisini dışafrı yollayıp evin altını üstüne getirerek temizliyorumki bari hafta içi ev temizliği kalmasın diye, bide şimdi yeni işe başlayınca hafta içi koltukta uyuyup kalıveriyorum valla.
Hadi anacım sanada kolay gelsin, öpüyorum...
Lalegül dedi ki…
Merhaba İncegül,
seni ve de yazdıklarını çok özelmişim inan.Yine eskisi gibisin.Şahanesin yazarken.
CeRkeS KıZı dedi ki…
hala aynı deli incegül :)tatil lazım sana kuzum :) çek isyan bayragını :P
Belgin dedi ki…
Amanin Incegülüm, ben okurken yoruldum kiiiiizz. Tutustur camislarin eline birer bez, göster temizlencek yerleri, al eline oklavayi, yapistir güzel temizlemezlerse:)) Söylemesi kolay diyosun di mi, duydum bak, haklisin anacim ne diyeyim, onlara dokuz saat laf anlatmaktansa kendim iki saatte yaparim diyosun di mi, bak onuda duydum, sen böyle dedikce ögrenmezler tabiiii:)) Birak koksunlar pisligin icinde, sende benim 10 yil önce yaptigim gibi ac bayragi, greve cik, ben bayagi bir faydasini gördüm, benden söylemesi:)) Olmadi al bavulunu kac gel:))
ANNEMİNELİ dedi ki…
Blog çok hoş oku oku bitmiyor.Ellerine kollarına,kafana sağlık.Takipcinim.Sevgi ve saygılarrrrrrrr.
hepiniz var olun arkadaşlar. okuyan, yorumlayan, halime acıyan :) gönülleriniz dert görmesin. kaçacam buralardan. gelmek isteyen yok muuu :)))
Unknown dedi ki…
sanki beni anlatmışsın incegülüm,bende kaçtığın yere gelebilürmüyümm...:)))

Bu blogdaki popüler yayınlar

BİR ÇİFT KUŞ KANADIDIR MUTLULUK

SİGARASI YALDIZLI GELİYOR NAZLI NAZLI

AYA BAKTIM SENİ GÖRDÜM SANA BAKTIM AYI GÖRDÜM