BAŞLIKSIZ...


Dün
Biz evlat olmanın tadını çıkarırken,
Birileri ana kucağı yerine, uğruna şehit düştüğü toprağın koynunda uyuyordu.
Dün
Biz ana olmanın keyfini yaşarken,
Birileri evladının gül kokulu saçları yerine, uğruna şehit düşülen toprağın bağrını okşuyordu.
Ve dün
Biz uyurken,
Birileri beş dakikalık apışarası iktidarı uğruna, inandığımız bütün değerlerin içine tükürürken, o birilerinin yardakçısı birileri onuncu yıl marşı eşliğinde kaldırdığı kadehlerden "inadına rezillik" yudumlarken,
Uğruna şehit düşülen kutsal toprağın koynundaki fidanların,
O toprak uğruna şehit düşmeye hazır fidanların,
Ve o fidanların analarının
Ruhlarını, yüreklerini sızlatıyordu.

Anneler günümüz kutlu olsun mu?

Tüh olsun, vah olsun, yazıklar olsun mu?

Yorumlar

Adsız dedi ki…
İşte şu an yaşanan rezilliğin çevirisi.
Bir tabut başındaki annenin yüreği nasıl yanar anlarlar mıki?
12 Mayıs 2010 09:44
Yaşamın kıyısında dedi ki…
Olsun be İncegül'üm olsun.
Herşeye rağmen anasız yavrular, yavrusuz analar için bir anneler günü olsun, yoksa "anne" kavramı da kalkacak bu gidişle.
Anne olup da anneliği yok eden kadınların, evlat olup da anne kıymeti bilmeyenlerin arttığı bir dünya var artık.
Geçte olsa anneler gününü kutlarım canım...
14 Mayıs 2010 00:22
Unknown dedi ki…
yok olmasın böyle anneler günü olmaz olsun...
18 Mayıs 2010 16:19
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

BİR ÇİFT KUŞ KANADIDIR MUTLULUK

Resim
Öyle kıymetli şeyler vardır ki yaşamımızda, ölçüp biçmeye kıyamayız. Üzerine ne kelam etsek, az gelir, eksik kalır. Ömrümüzün cevahiri, altını, zümrütüdür. Kardelenden de nadide, koklamaya kıyamadığımız gülüdür. Aile deyince sözcükler ne kadar da aciz kalıyor. Bir ağız dolusu söylesen sesin ne kadar cılız… Annenin sarmalayan şefkati, babanın kollayan gölgesi, evlatların şenlikli neşesi… Huzur, güven, hiç bitmeyecek sevda... İki kişilik bir dünya kurarsın önce, kimse ilişmesin diye de sıkı sıkı duvarlar örersin. Sanırsın ki, burasıdır hayatın orta yeri. Çiçekler büyütürsün yaprakları tülden. İncinmesin diye sakınırsın onu herkesten. Yeşiller ekersin taş duvarların her yanına. Umudu, mutluluğu çoğaltırsın günle geceyle. Emek damlar toprağa, ıslanırsın yağmurların en güzeliyle. Altın başakların hasat zamanı gelince, kuşlar konar dallarına cıvıl cıvıl. Alır avucunun içinde saklarsın. Dudakların her değdiğinde narin gagalarına, çiçeğe dolanır, rengarenk açarsın. Az biraz kanatlanınca, çırp
Devamı

SİGARASI YALDIZLI GELİYOR NAZLI NAZLI

Resim
Geri sayım bitti, sigara yasağı başladı güzel yurdumda. Vatana, millete hayırlı olsun. Öncelikle belirteyim ki tiryaki olmama ve yasaklara karşı alerjim olmasına rağmen, dumansızlaşma çabalarını desteklenesi bir hareket, hiç değilse iyi niyetli bir çaba olarak görmek istiyorum. Ne kadar manyak bir bünyeye sahip olursam olayım, oturup “tütüne övgü” düzecek değilim. Belli ki zararlı bir şey bu... Bunca doktor, bilim insanı yanılıyor olamaz ya. Lakin, kimse kusura bakmasın, bunun dakka başı gözüme sokulması, burnuma dürtülmesi hiç hoşuma gitmiyor doğrusu. Her aklı başında(!) insan evladı gibi ben de içtiğim zıkkımın nelere mal olabileceğinin farkındayım. Salak da olmadığıma göre “Sigara içiyorsun sen. Gebereceksin!” denilip durmasının bir anlamı da yok. “Ulen at kafası, ben geberecem de sen kazık mı çakacaksın?” diyerek bir tane daha yakmama neden olmaktan başka da bir işe yaramıyor. İlköğretimden itibaren Fen kitaplarında gösterimine başlanan ve vizyondan asla indirilmeyen, kararmış ciğe
Devamı

AYA BAKTIM SENİ GÖRDÜM SANA BAKTIM AYI GÖRDÜM

Resim
Sevgili Kelebek, " Ertelemek/Ertelenmek " demiş. Bir öyküyle iştirak edelim efenim. Şunu da belirteyim ki, aşağıdaki hikayede adı geçen kişi ve kuruluşların gerçek hayatla yakından veya uzaktan hiiiiç alakası bulunmamaktadır. Öykümüzdeki kadın, siz tanımazsınız, bir ay geçmesine rağmen yeni yıla giremeyen, hala eski yılda takılı kalan bir karakter. Bir türlü de karar veremedi. Yeni yıla girsin miydi? Yoksa beklemeye devam mı etsindi? Yeni yılda yeni kararlar alsın mıydı? Yoksa eski yılda alıp, bir türlü hayata geçiremediği kararları bohçasından çıkarsın mıydı? Yahut onlar, bu yıl da bohçada kalıp, şeytan sidiği, güve yeniği olsun, hatta küflensin miydi? Alice’in ukala tavşanı misali, hep bir zıplama halinde, hep bir koşturmaca içinde yaşamakta olan bu insan, nedense hep ertelemekteydi yıl değiştirmeyi. Belki de biraz ağırdan almalıydı artık hayatı. Biraz daha yavaşlatmalıydı adımlarını. Bu hengamede atladığı, yaşamayı unuttuğu ve ertelediği ne çok şey olduğunu düşündü. Bir y
Devamı