HOŞGELDİN HEM DE NE HOŞ GELDİN

Önce bir hareketlenme başlardı evimizde. Temizlikler yapılır. Alışverişe çıkılır. Yufkalar açılır. Çeşit çeşit iftariyelikler alınır.

Çocuk aklımız pek kavrayamasa da anlamını, bilirdik ki Ramazan geliyor. Bilirdik ki sahur yemekleri hazırlanacak en özenlisinden.Bilirdik ki uyumamız gereken zamanlarda uyanık kalmamıza kimse ses etmeyecek. Hem de davulcu amcanın güzel manilerini dinleyeceğiz.

Annemin iftar telaşları. Mutfaktan gelen mis gibi kokular.Babamın iftara beş dakika kala eli kolu dolu kapıdan girişi.

Bir de Ramazan’da misss gibi kokan sıcacık pide. Köşedeki fırından sıra beklenerek alınan. Kollarını yakarak eve getirilen. Ailecek bölüşülen o güzel lezzet.

Yaz’dı ilk orucumu tuttuğumda. Güneşin altında saatlerce koşturup, hiç yorulmaz, hiç acıkmazdık o zamanlar. Yalnızca su. İftar sofralarında bardak bardak su içerdik önce.

Ne kadar da mutluyduk. Allah bizi sevecekti. Hocamız öyle demişti. Oruç tutanı Allah sever. Korku değil. Sadece O bizi sevsin.

Büyüklerimiz “aferin size” diye takdir ettikçe, daha da heveslenirdik. Bazen sahura uyanamazdık ya da annem bilerek kaldırmazdı. “Daha çok küçüksünüz, dayanamazsınız” derdi. Dayanırdık. Sahursuz hem de..

Çocuk kalbi, çocuk saflığıyla tutardık orucumuzu.

Bir Ramazan akşamı hiç unutamam. İftar soframız kuruldu. Babacığım ve ardından ezan gelecek. Kapı çaldı açtım. Babam elindeki kesekağıdındaki meyveleri bana verdi mutfağa götüreyim diye. Nasıl gözüm dönmüşse. İçinden bir armudu alıp, mutfağa gidene kadar lüplettim.

Annem: “Kızım sen bi şey mi yedin?”deyince aklım başıma geldi. Lakin ben onu bilerek yapmadım ki. O kadar ağladım ki, orucum bozuldu diye o gün. Annem, “Allah sana onları bilerek yediriyor” diye teselli etmişti.

Yine sıcak bir Ramazan günü… oruçluyum. Daha yedi sekiz yaşlarındayım o zaman. Köyden ceviz gelmiş. Oturdum, bir koca tabak cevizi mideye indiriverdim. Tam mutfağa gittim, su içeyim diye. Anammmmm… iyi de ben oruçluyum yahu. Daha vakit öğlen. Eeee ne olacak şimdi. Akşama kadar yanım yanım yandığımı biliyorum. Susuzluktan iflahım kesilmişti.

İtiraf ediyorum. O gün akşama kadar sürekli ağzımı çalkalamıştım. Arada bir iki damla yutmuş olabilirim. Çocukluk işte.

Bir başka güzeldir, bir başka bereketlidir, bir başka sevgi doludur Ramazan ayı. Sofralar kalabalık, gönüller şen, yuvalar huzurludur. Çocuklar daha bir neşelidir. İnsanların yüzleri bile farklı güler sanki. Tabaklar gelir, tabaklar gider komşudan komşuya. Sıcacık bir paylaşımdır Ramazan ayı.

Şükürler olsun ulaştık yine bu güzel Ay’a. İnşallah hayırlısıyla tamamlayıp, en güzeliyle değerlendirmeyi nasip eder Rabbim cümlemize.

Hepimize hayırlı Ramazanlar olsun.